Artykuł sponsorowany

Jakie są związki między integracją sensoryczną a nadpobudliwością psychoruchową?

Jakie są związki między integracją sensoryczną a nadpobudliwością psychoruchową?

Integracja sensoryczna oraz nadpobudliwość psychoruchowa to dwa istotne terminy, które odgrywają ważną rolę w kontekście rozwoju dziecka. Zrozumienie tych pojęć pozwala na lepsze zrozumienie procesów zachodzących w organizmie oraz wpływa na efektywność terapii. Współistnienie tych dwóch zaburzeń może prowadzić do trudności w funkcjonowaniu, dlatego istotne jest ich diagnozowanie i stosowanie odpowiednich metod leczenia. Dzięki temu możliwe jest zapewnienie indywidualnego podejścia do każdego przypadku i dostosowanie planu terapii do potrzeb.

Przeczytaj również: Korzyści wynikające z wykorzystania technologii SLM w protetyce stomatologicznej

Zaburzenia integracji sensorycznej a nadpobudliwość psychoruchowa

Zaburzenia integracji sensorycznej mogą prowadzić do nadpobudliwości psychoruchowej, gdyż dziecko ma trudności z przetwarzaniem bodźców z otoczenia. W rezultacie może ono wykazywać nadmierną aktywność ruchową, impulsywność czy problemy z koncentracją. Warto zaznaczyć, że te dwa aspekty mogą na siebie wzajemnie wpływać i nasilać. Firma specjalizująca się w diagnozie i terapii zaburzeń oferuje indywidualne podejście do każdego dziecka oraz dostosowany plan leczenia. Dzięki temu możliwe jest skuteczne rozwiązanie problemów związanych z nadpobudliwością psychoruchową wynikającą z zaburzeń integracji sensorycznej. Współpraca z rodzicami oraz stosowanie różnorodnych terapii pozwala na osiągnięcie najlepszych efektów w procesie leczenia.

Terapie dla dzieci z zaburzeniami integracji sensorycznej i nadpobudliwością psychoruchową

Wśród terapii dla dzieci z zaburzeniami integracji sensorycznej w Lublinie i nadpobudliwością psychoruchową, oferowanych przez specjalistów, znajdują się integracja sensoryczna, terapia ręki czy terapia taktylna wg. S. Masgutowej. Dodatkowo stosuje się integrację bilateralną, Indywidualną Stymulację Słuchu Johansena (IAS) oraz logopedię. Każda z tych metod ma na celu wspomóc rozwój dziecka, poprawić umiejętności przetwarzania bodźców sensorycznych oraz zmniejszyć objawy nadpobudliwości psychoruchowej. Dzięki indywidualnemu podejściu do każdego przypadku oraz dostosowanemu planowi leczenia możliwe jest osiągnięcie znaczących postępów w funkcjonowaniu dzieci z tymi zaburzeniami.